Başlık: Özgürlük Kulübü Bildirileri: San Francisco Müfettişine Mektup
Yazar: Freedom Club
Tarih: 1985
Kaynak: https://reznov.noblogs.org/ozgurluk-kulubu-bildirileri-san-francisco-mufettisine-mektup/

Giriş

Özgürlük Kulübü(Freedom Club) Endüstriyel karşıtı mesaj yaymak için 1970 ve 1990 lar arasında bilim adamları ve teknoloji uzmanlarına bir bombalama kampanyası yürüten bir anarşist terör grubuydu. Ulusal bir gazetede “Unabomber Manifesto” olarak bilinen, “Sanayi Toplumu ve Geleceği ” adlı sanayi toplumuna karşı el yazması metninin yayınlanması durumunda bombalamaları durdurma sözü verdiler.

Washington Post ve New York Times’da el yazmaları yayınlandıktan sonra, David Kaczynski FC’nin onun kardeşi Theodore Kaczynski olabileceğini önermek için FBI ile temasa geçti. FBI Ted Kaczynski’nin evine baskın yaptığında, onu bombalamalarla ilişkilendirmek ve Unabomber olarak suçlu bulmak için gereken tüm delilleri buldular. Günümüzde anarşistler, çevreciler ve diğer destekçiler tarafından “Ted amca” olarak bilinen Ted, şimdi Teknolojik Köleliğe dâhil bir hayli, yazılarını düzenli olarak yayınladığı, Colorado’daki yüksek güvenlikli bir hapishanede tutuluyor.

Aşağıdaki mektuplar Ted Kaczynski’nin kulübesinde bulunan belgeler olup FBI dosyalarındandır. Belgelerin tümü, aslında bombalama kampanyası sırasında gönderilen mektupların kopyalarıdır (LWOD’ye gönderilmemiş mektup hariç). Dosyaların orijinali bu mektupların transkripsiyon ve yayılması için istendiği Michigan Üniversitesi Özel Koleksiyonlar Kütüphanesi’nde (Labadie Koleksiyonu) yer almaktadır.

San Francisco Müfettişine Mektup (1985)

SAN FRANCISCO MÜFETTİŞİNE,

Geçen mayıs ayında Özgürlük Kulübü adlı bir terörist grup tarafından yerleştirilen bomba Elektrik mühendisliği lisansüstü öğrencisinin sağ kolunu sakat bırakan ve Berkeley California’da U. ki bir bilgisayar laboratuvarına zarar verdi. Bundan önceki bazı bombalama girişimlerimizden de sorumluyuz; diğerlerinin yanı sıra, California’da U. daki bilgisayar bilimleri binasında bir profesöre zarar veren bomba, 3 yıl önce Vanderbilt Üniversitesi’nde bilgisayar uzmanı sekreteri Patrick Fischer’ın yaralandığı posta bombası ve hiç gitmeyen, Utah U. daki Meslek Okulu’na yerleştirilen yangın bombası. Akademisyenlere karşı böyle bir şeyimiz yok. Özel şirketler için çalışan işadamlarına veya bilim adamlarına saldırmış olabiliriz. Ancak akademisyenler kolay hedeflerdir çünkü herkes sorgulanmadan kolej binalarına girebilir ve akademisyenler iş dünyasındaki birine göre postayla teslim alınan bir paketten şüphelenme olasılığı düşüktür.

Şimdiye kadar kendimizi ilan etmeyi bekledik, çünkü önceki bombalarımız utanç verici derecede etkisizdi. Yaralanmalar nispeten küçük yaralardı. İnsanları etkilemek için, bir terörist grup belli bir başarı göstermelidir. Nihayet, dumansız barut miktarını fark ettiğimizde herkesi veya herhangi bir şeyi havaya uçurmak için gerekli olduğunu fark ettiğimizde pratik olamayacak kadar büyüktü, patlayıcı madde hakkında bir şeyler öğrenmek ve etkili bir bomba geliştirmek için birkaç yıl uzaklaşmaya karar verdik.

İlk olarak, bazı temel fizik, kimya ve matematik öğrenmek zorundaydık, çünkü hiçbirimizin başlamak için herhangi bir bilimsel geçmişi yoktu. Sonra biraz zaman harcayan deneyler yapmak zorunda kaldık. Artık etkili bir bombamız olduğunu iki onsdan[1] daha küçük patlayıcı ile elektrik mühendisinin koluna yaptığımız şey gösteriyor. Eğer parçayı kol yerine vücuttan alsaydı ölmüş olurdu. Bu patlayıcıyı daha büyük miktarlarda, örneğin on, yirmi beş ya da elli darbede kullanmanın yollarını araştırdığımızda neler yapabileceğimizi düşünebilirsiniz. Üniversitedeki bilgisayar meraklıları üzerine havai fişek gibi olacağını umut ediyoruz, çünkü bazı iyi olanlar görürler.

Bunu kanıtlamak için geçen mayıs ayında California U. ya bomba yerleştirmeye geldik, sadece biz ve olayı soruşturan FBI tarafından bilinen birkaç ayrıntıdan bahsedeceğiz. Patlayıcı iç çapı sembolik olarak ¼ inç (aslında yaklaşık 13/16 inç) olan bir demir boru içinde bulundu. Borunun uçları 5/16 inç çapında, demir iğnelerle sabitlenmiş demir tıpalarla kapatılmıştır. Harflerin birinde FC (Özgürlük Kulübü için) harfleri vardı. (İyi bir mühür sağlamak için fişe takılı bir metal disk vardı. Bu patlamadığında FC harflerini görmek için kaldırılması gerekecektir.) Bomba ince bir çelik filamentten geçen elektrikle ateşlendi. Yük telleri 18’lik yeşil yalıtkan ile filament tıpasına doğru geçer. Kabloların gerisi yalıtkan kaplı bedeni ile 16’lıktı. D boyutunda altı Duracell pil kullanıldı. Bu bombayı yerleştirdiğimizi kanıtlamak için yeterli olmalı.

Amacımızı anlatan kısa bir açıklama ekliyoruz. Böylelikle biz San Francisco müfettişine tam olarak herhangi bir yazdırma izni ve bu zarfın içerdiği tüm materyalleri hediye ediyoruz. Bunu yazdırma iznini HERKESE veriyoruz. Materyalin herkesin yayınlayabileceği şekilde kamusal alanda olmasını isteriz. [El yazısı: Eğer bilmiyorsak, okumalıyız.] Bu not yasal olarak özellikle ismimizi imzalamayacağımız için, kamusal alanda beyanımızı belirtmek için[Aynen] yeterlidir [Çarpıtılmış: bu mektupta], fakat bu materyali yazdırırken telif hakkı ihlal edildiği için kimseyi dava etmeyeceğimizden emin olabilirsiniz, dolayısıyla da bunu öne çıkarabilir ve yazdırabilirsiniz.

– ÖZGÜRLÜK KULÜBÜ

1. Özgürlük Kulübü’nün amacı dünyanın her yerindeki modern sanayi toplumunu tam ve kalıcı bir şekilde yok etmektir. Bu artık uçaklar yok, artık radyolar yok, artık mucize uyuşturucular yok, ve benzeri anlamındadır. Bugün giderek artan sayıda insan özgürlüğün en büyük düşmanı olarak endüstriyel-teknolojik sistemi haklı bulmaya geliyor. Bu değişen tutumların pek çok kanıtı gösterilebilir. Şu an için bir istatistiğe değinerek kendimizi tatmin ediyoruz. “Ocak 1980’de yapılan bir ankete göre, Almanya Federal Cumhuriyeti vatandaşlarının [Batı Almanya] yalnızca yüzde 33’ü teknolojik gelişmenin daha fazla özgürlük sağlayacağına inanıyor; 56’sı bizi daha az özgür kılma ihtimalinin daha yüksek olduğunu düşünüyor. “ Bu “1984: Uzmanların Onyılı” dan — 1934’de Johanno Strasser tarafından yenilenen bir makale: Yüzyılımızdaki Totaliterizm, Irving Howe tarafından düzenlenmiş ve Harper ve Row tarafından 1983’te yayınlanmıştır. (Bu yazı bir bütün olarak teknolojinin bir hedefi haline geldiğini göstermeye yardımcı olur.)

2. Sosyalizmi merkez alan eski devrimci ideolojilerin boşluğu açık hale gelmiştir. Şimdi ve gelecekte isyanın süngüsü endüstriyel-teknolojik sisteme karşı olacak ve bu sistemin yönetimini idare etmesi beklenen herhangi bir siyasi ideolojiye ya da ona karşı değil. Tüm ideolojiler ve politik sistemler sahtedir. Sadece geri kalanı çevremizde kalıp hamle yapan özel gruplar için güç kazanırlar. Çevrilmekten kurtulmanın tek bir yolu var ve bu da tüm sistemi ezmek ve onsuz devam etmek. Bir köle olmak ve tüm hayat boyunca itilmektense fakir ve özgür olmak daha iyidir.

3. Hiçbir ideolojik veya politik sistem endüstriyel toplumda yaşamın zorlu gerçeklerinin üstesinden gelemez. Çünkü herhangi bir endüstri toplumunun biçimi sürdürülebilecek politik kurgular dikkate alınmaksızın, tüm kararlar küçük bir seçkin lider ve uzman tarafından mutlaka tüm güce sahip olmak zorundayken, yüksek bir organizasyon düzeyi gerektirir. Bu seçkinlerin gayeleri tamamen bencil olmasa bile, sistemi sürdürebilmek için yalnızca bizi kötüye kullanmalı ve manipüle etmeliler. Böylece kötülük teknolojinin doğasında bulunur.

4. İnsan, grup halinde yaşamak isteyen bir sosyal hayvandır. Fakat sadece küçük gruplarda, 100 kişiye kadarını ifade edersek, bütün üyeler birbirlerini yakından tanırlar. İnsan sanayileşmiş toplumun herhangi bir biçiminde yaşamasının tek yolu budur ki, büyük bir örgüt içinde önemsiz bir atom olarak yaşamak demek değildir.

5. Özgürlük Kulübü kesinlikle anti-komünist, anti-sosyalist, solcu karşıtıdır. Bunun bir nedeni solun bilinçli olarak (kasten değilse de) herhangi bir isyan hareketini yıkıp sola dönük hareketlere dönüştürülmesiyle ilgili tutarlı bir kayda sahipti. Şimdiye kadar solculuk ayaklanma ideolojisi olarak bir imaja sahipti, böylece herhangi bir isyancı hareketi katılmak isteyen çok kişinin sol-eğilimli olması muhtemeldir. Yeterli solcu böyle bir harekete katıldığında hareket başka bir sosyalist mezhebe gelene kadar daha da solcuları cezbeden sola dönük bir ortam elde eder. Dolayısıyla Özgürlük Kulübü kendisini herhangi bir solculuk biçiminden tamamen ayırmalıdır. Bu herhangi bir anlamda sağ kanat bir hareket olduğumuz anlamına gelmiyor. Biz apolitikiz. Siyaset yalnızca dikkati gerçek meseleden uzaklaştırmaktadır.

6. Bizleri sadist veya heyecan arayanlar ya da düşünmeden terörizmi benimsemiş olduğumuzu düşünmeyin. Her ne kadar gençsek sıcak kafalar değiliz. En ciddi düşüncelerin ardından terörist olduk.

Yukarıdaki açıklama, hedeflerimizin ve amaçlarımızın yalnızca eksik bir göstergesidir. Kendimizi daha sonraki bildirilerde daha ayrıntılı olarak açıklayacağız.

[1] Ons: 28,3 gram